به گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، ارشک مسائلی عضو هیات علمی گروه پژوهشی گردشگری، این مطلب را 29 آذر 1401،در نشست تخصصی هفته پژوهش اعلام کرد و گفت: سازمان بهداشت جهانی، کوويد 19 را در 12 مارس 2020 به عنوان يک بيماری همه‌گير (پاندمی) معرفی کرد وکشورها به منظور جلوگيری از گسترش کوويد 19، محدوديت‌های سفر و فاصله‌گذاری‌های اجتماعی (فيزيکی) اعمال کردند که اثرات منفی چشم‌گيری بر فعاليت‌های اقتصادی ايجاد کرد که نياز به تماس‌های اجتماعی و انسانی زياد داشتند.

او افزود: کسب وکارهای مرتبط با گردشگری، از جمله صنايع هتلداری (اقامت)، صنايع غذايی، حمل و نقل و خدمات مسافرتی، رستوران ها و خرده فروشان و عمده فروشان، صنايع دستی، تفريحی و سرگرمی  و ساير فعاليت‌های مرتبط، در دوران کرونا بيشترين زيان را ديده‌اند.

مسائلی در بیان استراتژی‌های جوامع در مقابل کرونا به فاصله‌گذاری اجتماعی، محدوديت‌های عبور و مرور و مسافرت، قوانين منع رفت و آمد، کمپين‌های ماندن در خانه، قرنطينه اجباری، محدوديت در مکان‌های شلوغ از جمله پاساژها، مدارس و بازارها، توقف مسافرت‌های عمومی، گردشگری و اوقات فراغت خانوارها اشاره کرد و به تشریح هر یک پرداخت.

این عضو هیأت علمی در بیان اثرات اقتصادی گفت: 84.86 صدم درصد کاهش به دلیل صنایع مرتبط با گردشگری، 19.09 درصد کاهش به دلیل اثرات غیرمستقیم و 9.06 درصد کاهش به دليل کاهش درآمد خانوارها (ناشی از کاهش حقوق و دستمزد، اجاره و سود)، خريد از ساير بخش‌ها نيز در مجموع کاهش می‌يابد.

او در تشریح اثرات اشتغال تصریح‌کرد: قريب به 1.87 درصد کاهش اشتغال و افزايش بيکاری ايجاد می‌شود که 1.23 درصد آن اثرات مستقيمی است که بر اثر کاهش ورود گردشگر در صنعت گردشگری ايجاد کرده و قريب 0.64 درصد نيز بر اساس روابط بين‌بخشی، بخش‌های مختلف مرتبط با گردشگری است.

مسائلی گردشگری را صنعتی کاربر خواند و گفت: به همین دلیل اثرات بر اشتغال از اثرات بر تولید بیشتر است و بر اساس ضرايب اثرات مستقيم و غيرمستقيم، مقدار شغل‌های از دست رفته مستقيم قريب به 299 هزار شغل و تعداد شغل‌های غيرمستقيم از دست رفته قريب به 157 هزار شغل بوده که در مجموع 456 هزار شغل از دست رفته است.

انتهای پیام/